نحوه‌ی نورپردازی در معماری : برای دستیابی به مطلوب‌ترین نتیجه‌ی کلی در سیستم‌های روشنایی،

بهتر است که از انتخاب و تصمیم‌گیری سریع چراغ‌ها، قبل از تعیین نیاز، جلوگیری کنید.

در نظر گرفتن فرآیند طراحی ساختار یافته به جلوگیری از این امر کمک می‌کند.

در این مطلب، اطلاعات بیشتری در زمینه‌ی نحوه‌ی نورپردازی در معماری ارائه خواهیم کرد.

نحوه‌ی نورپردازی در معماری

مراحل کلیدی در نحوه‌ی نورپردازی در معماری

اگرچه تعیین مراحل و نحوه‌ی نورپردازی و روشنایی در معماری کمی دشوار به نظر می‌رسد، اما می‌توان مراحل آن را به موارد زیر خلاصه کرد:

– الزامات را شناسایی کنید

– روش روشنایی را تعیین کنید

– تجهیزات روشنایی را انتخاب کنید

– پارامترهای نورپردازی را محاسبه کرده و طرح را در صورت لزوم بر اساس آن تنظیم کنید

– سیستم کنترل را تعیین کنید

– نوع چراغ روشنایی را انتخاب کنید

– پس از اتمام نصب، آن را بررسی کنید

در ادامه چند نمونه‌ی اول را شرح خواهیم داد.

 

۱- نحوه‌ی نورپردازی در معماری : شناسایی الزامات

این مورد شامل شناخت کامل هدف از نصب روشنایی است از جمله موارد آن می‌توان به نمونه‌های زیر اشاره کرد:

– نوع چراغ

– تابش خیره کننده

– ویژگی‌های فضا

– جهت نور

– تعامل نور روز

 

۲- نحوه‌ی نورپردازی در معماری : تعیین روش روشنایی

در این مرحله از نحوه‌ی نورپردازی در معماری، نحوه‌ی انتقال نور مورد توجه قرار می‌گیرد؛ به عنوان مثال آیا فرورفتگی خواهد داشت؟

روی سطح نصب می‌شود؟

در این مرحله باید به میزان استفاده از نور روز توجه شود تا نیاز به نور مصنوعی به حداقل برسد.

 

۳- انتخاب تجهیزات روشنایی

پس از انتخاب روش روشنایی، می‌توان مناسب‌‌ترین منبع نور و به دنبال آن چراغ روشنایی را انتخاب کرد.

ویژگی‌های زیر باید هنگام انتخاب منبع نور مورد مطالعه قرار گیرند:

– خروجی نور (لومن)

– کل وات ورودی

– کارایی (لومن در هر وات)

– طول عمر

– اندازه‌ی فیزیکی

– روشنایی سطح / تابش خیره کننده

– رنگ

– خصوصیات الکتریکی

– سازگاری با سیستم الکتریکی موجود

– مناسب بودن برای محیط کار یا خانه

تعدادی از فاکتورهایی که در انتخاب لامپ تاثیر دارند نیز عبارت‌اند از:

– ویژگی‌های منبع نور

– توزیع نور

– کنترل خیره کننده

– در دسترس بودن قطعات

– جنبه‌های زیبایی شناسی

– مدیریت حرارتی

 

4- محاسبه‌ی پارامترهای روشنایی

روش‌های محاسبه‌ی روشنایی به سه دسته‌ی گسترده تقسیم می‌شوند:

 

۱-۴- روش‌های محاسبه دستی

طیف گسترده‌ای از روش‌های محاسبه‌ی دستی برای سنجیدن جنبه‌های مختلف روشنایی و نحوه‌ی نورپردازی در معماری وجود دارند که البته اکثر آن‌ها امروزه توسط برنامه‌های رایانه‌ای جایگزین شده‌اند.

روش لومن ستون اصلی روشنایی داخلی بوده و همچنان به عنوان یک روش سریع و نسبتا دقیق برای محاسبه‌ی روشنایی داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 

۲-۴- مدل سازی سه بعدی

ظهور مدل سازی رایانه‌ای رویکرد انعطاف‌پذیرتری را در طراحی نورپردازی امکان پذیر کرده و اطلاعات موجود در اختیار طراحان را به میزان قابل توجهی افزایش داده است.

اگرچه در این روش درک کلی از نیاز به توزیع روشنایی مناسب  امکان پذیر خواهد بود، اما اطلاعات، تجربه یا درک کمی برای بسیاری از طراحان نیز تعیین کننده است؛ از جمله:

– درخشندگی سطوح در شرایط مختلف چگونه باید باشد؟

– یکنواختی درخشندگی قابل قبول چیست؟

– آیا باید حداکثر یکنواختی درخشندگی وجود داشته باشد؟

– در چه مرحله‌ای توزیع درخشندگی دیوار غیر قابل قبول است؟

هنگام استفاده از یک برنامه‌ی محاسبه‌ی روشنایی باید خروجی نوع لامپ مورد استفاده، محل لامپ‌ها، خروجی لومن لامپ، ضریب افت نور و نقاط هدف را ثبت کنید.

در غیر این صورت، تنها یک تصویر زیبا از نصب خواهید داشت که هیچ روشی برای تحقق بخشیدن به آن ندارید.

 

۳-۴- تجسم

برای نحوه‌ی نورپردازی در معماری بر اساس تجسم، برنامه‌هایی وجود دارد که بسته به پیچیدگی و سطح جزئیات فضای داخلی، از نمایش بلوکی فضا گرفته تا رندرهای کیفیت عکاسی، اطلاعات بسیاری را ارائه می‌کنند.